ساده بودی مثه سایه مثه شبنم رو شقایق
مثه لبخند سپیده مثه شب گریه ی عاشق
بی تو شب دوباره آیینه رو به روی غم گرفته
پنجره بازه به بارون من ولی دلم گرفته
واژه رنگ زندگی بود وقتی تو فکر تو بودم
عطر گل با نفسم بود وقتی از تو می سرودم

/" بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم."/

زبان استخوانی ندارد اما آنقدر قوی هست که بتواند قلبی را بشکند
مراقب حرفهایمان باشیم


ارزش رفیق برایم آنقدر هست که حاضرم برای قدمهایش پل عبور شوم حتی اگر نگاهش برای لحظه ای به زیر پایش نیفتد
بر نارفیقان شرم باد...


براتون بهترینهارو ارزو میکنم