خوش به حال کسايي که تو زمين خدا اميد کسيونااميد نمي‌کنن ؛ شايد اميد تنها چيزيه که اون آدم داشته باشد

مى خواهى بروى ؟
بهانه مى خواهى ؟
بگذار من بهانه را دستت دهم
برو و هرکس پرسید بگو :
لجوج بود ، همیشه سرسختانه عاشق بود
بگو فریاد مى کرد ، همه جا فریاد مى کرد که فقط مرا مى خواهد
بگو دروغ مى گفت ، مى گفت هرگز ناراحتم نکردى
بگو درگیر بود ، همیشه درگیر افسون نگاهم بود
بگو بی احساس بود ، به همه فریادها ، توهین ها و اخمهایم فقط لبخند میزد
بگو او نخواست
نخواست کسى جز من در دلش خانه کند . . .

به دریا دل زدم شاید بتونم در تو دریا شم ...
همه دنیا رو بخشیدم که قد بخششت باشم ...

میونِ این هَمِه سَرگَردونی
دِلِ مَن گِرِفتِه " مـــ ـــاه " پیشونی
...