دلت که تنگ میشود
چاره ای نمیماند ،جز ینکه
در این هوای سرد،کلاهت را روی سرت بکشی
لیوان چاییت را دست بگیری،قدم بزنی
و به دلتنگی های مردانی فکر کنی که مثل تو
درین مسیر،بار ها و بارها قدم زدند!
و دلتنگیشان را تحمل کردند
بغض کردند
اما نباریدند
این قصه ی روزگار من است

سیدعلی ضیا

سکـــــــــــوتــــــــــ یـعـنـیــــــــــ مـــردهــــــــــ فــریــــادمــــــــــ ....

مى خواهى بروى ؟
بهانه مى خواهى ؟
بگذار من بهانه را دستت دهم
برو و هرکس پرسید بگو :
لجوج بود ، همیشه سرسختانه عاشق بود
بگو فریاد مى کرد ، همه جا فریاد مى کرد که فقط مرا مى خواهد
بگو دروغ مى گفت ، مى گفت هرگز ناراحتم نکردى
بگو درگیر بود ، همیشه درگیر افسون نگاهم بود
بگو بی احساس بود ، به همه فریادها ، توهین ها و اخمهایم فقط لبخند میزد
بگو او نخواست
نخواست کسى جز من در دلش خانه کند . . .

اينجا ديوانه اي هست ...
كه روز را با نگاه پنجره آغاز مي كند...وقت آواز گنجشك را ميداند...و زبان سبز برگ را با چشمان بسته مي خواند...كسي كه حواس باد را از پنجره اتاقش پرت ميكند تا قاصدكي را از مرگ دردناك نجات دهد...
لباس سپيد برتن مي كند ،لبخند روشني بر چهره مي زند و پاهايش را با احترام به سنگفرش خيابان معرفي ميكند..
در راه سربه سر ابرها ميگذارد و به خورشيد سرخ چشمك ميزند...
اينجا ديوانه اي هست...
كه خوب ميداند انسان براي زنده ماندن به لمس گلبرگ ها احتياج دارد
به لحظه اي نگاه وقتي كه پرنده اي دانه بر ميدارد

در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می‌کنند اما برای حسینی که آزاده زندگی کرد٬می‌گریند......................


از هنگامی كه به جای شیعه علی (ع) بودن و از هنگامی كه به‌جای شیعه حسین (ع) بودن و شیعه زینب (س) بودن، یعنی «پیرو شهیدان بودن»، «زنان و مردان ما» عزادار شهیدان شده‌اند و بس، در عزای همیشگی مانده‌ایم..................

دکتر علی شریعتی

....................ya zahra

بر آنچه گذشت
آنچه شکست
آنچه نشد
آنچه ریخت
حسرت مخور!!!
زندگی اگرآسان بود با گریه شروع نمیشد...

خوش به حال کسايي که تو زمين خدا اميد کسيونااميد نمي‌کنن ؛ شايد اميد تنها چيزيه که اون آدم داشته باشد